Traditiedragers

Bruno Stappaerts van werkgroep REUZEN-plan

IN DE KIJKER SEPTEMBER 2013
Sinds mei 2012 is Kontich een 6 meter hoge inwoner rijker. Hoewel hij via allerlei tradities en gebruiken stevig in de reuzentraditie geworteld is, is Contios allesbehalve een typische reus. Niet alleen heeft hij een ander uiterlijk dan we tot nu toe van reuzen gewend zijn, ook de manier waarop hij beweegt en de uitstapjes die hij maakt zijn zonder meer verrassend te noemen. De werking rond Contios werd van meet af aan opgevat als een sociaal-artistiek project, dat door vele handen vorm krijgt. Dat maakt van Contios meteen een reus met een schare enthousiaste fans. Redenen genoeg dus om bij Bruno Stappaerts, bezieler van de coördinerende werkgroep REUZEN-plan, te polsen hoe wilde plannen vorm krijgen in Kontich.

Bart Goetschalckx van het bloemencorso Loenhout

IN DE KIJKER JUNI/JULI 2013
Bloemencorso’s zijn optochten van wagens versierd met bloemen. In Vlaanderen gaan er elk jaar 5 van deze stoeten uit. Voor elk daarvan kunnen de organisatoren jaar na jaar rekenen op een grote schare vrijwilligers, vriendengroepen, verenigingen en buurtschappen, die samen maandenlang het corso voorbereiden. Dat groepsproces is de ware kracht achter de corso’s. Juist het feit dat ze samen iets in elkaar steken zorgt voor een enorm gemeenschapsgevoel onder de wagenbouwers. Ook in Loenhout, een kleine gemeente van 3600 inwoners, is dat het geval. Jaarlijks gaat daar op de tweede zondag van september het bloemencorso uit. In de dagen die daaraan vooraf gaan steken maar liefst 1200 mensen een handje toe bij de voorbereidingen. LECA had met één van hen een boeiende babbel over alles wat met het corso te maken heeft. Bart Goetschalckx (40) runt in het dagelijkse leven zijn eigen IT-bedrijf, maar is daarnaast ook een geboren en getogen corsobouwer.

De plechtige communie van Jolien D.

In de kijker mei 2013
Jolien: ‘Op 19 mei heb ik mijn plechtige communie gedaan en was er een groot feest. Ik heb er wel echt naar uitgekeken, want je communie doen is toch wel iets heel speciaals hé. In de week voor mijn communie moest ik elke dag naar de kerk om te oefenen. We deden dan alsof de communie al echt bezig was. Mijn klasgenootjes en ik zaten vooraan in de kerk. Maar ik zat op de achterste rij waardoor ik eigenlijk niet zo veel zag van wat er gebeurde. Natuurlijk waren mijn mama, papa en Jelle er ook bij. Meme Godelieve en pepe Marcel zaten naast hen. Pepe André was er niet want hij woont in Spanje. Daarom was pepe Marcel dus gekomen. De pastoor vond dat niet erg. Zo lang er maar een pepe was, vond hij het goed.’

Luc Braeckman van De wereld van Kina over de tuttenboom in Gent

In de kijker juni 2012
Op 17 juni 2012 verzamelden tal van dappere peutertjes met hun fopspeen in de aanslag in het stadspark van Aalst. De reden daarvoor was een bijzonder feestelijk moment. De 115 jaar oude treurhazelaar in het park werd die dag namelijk officieel omgedoopt tot tuttenboom. Junior Chambers Internationaal Aalst, de vereniging achter het initiatief, vond hiervoor inspiratie in Zweden en Denemarken. In die landen is het namelijk al heel lang de gewoonte dat kindjes op de leeftijd van drie hun speentje achterlaten bij een pacifier tree’. In Vlaanderen is de tuttenboom in Aalst niet de eerste in zijn soort. Kindjes tussen 2,5 en 4 jaar die hun fopspeentje niet meer nodig denken te hebben, kunnen namelijk al een aantal jaar terecht bij de 'Tuutjesboom' in het natuurmuseum De wereld van Kina: de Tuin in Gent. LECA polste bij Luc Braeckman, coördinator van De wereld van Kina, om te horen hoe dat precies zit.

Marcella Bourdeaux van vinkenvereniging Botvink 2000

IN DE KIJKER APRIL 2013
Dat vinkenzetten veel meer inhoudt dan luisteren naar vrolijk vogelgekwetter weet Marcella Bourdeaux als geen ander. Deze 74-jarige dame uit Zulte is al jaren door de vinkensport gebeten. Aan LECA legde ze met plezier uit wat het vinkenzetten voor haar betekent.
In de kijker maart 2013
Een snelle blik op de kalender leert ons dat de eerste dag van de paasvakantie een topdag wordt voor iedereen die dol is op tradities. Niet alleen is 1 april de dag waarop de katholieke kerk dit jaar Paasmaandag viert, zoals vanouds mogen we elkaar dan ook weer een hele dag ongegeneerd voor de gek houden. Al eeuwenlang hebben mensen namelijk de vrolijke gewoonte om elkaar op de eerste dag van april op het verkeerde been te zetten. De oudste vermelding van dat gebruik is terug te vinden in een boek uit 1508: toen al had de Franse dichter Eloy d'Amerval het over een aprilvis, die tot op vandaag symbool staat voor een grap die op 1 april wordt uitgehaald. In de loop van de geschiedenis hebben dan ook heel wat mensen zitten broeden op plannetjes om anderen om de tuin te leiden. Niet zelden droegen ook de media echter een stevig steentje bij aan de grappen. In deze rubriek zetten we deze maand dan ook 5 hilarische 1 aprilgrappen uit binnen- en buitenland in de kijker.

Denis J. Buckley organiseert ieder jaar een Saint Patrick’s Day Parade in Brussel

In de kijker februari 2013
Gaat het over Ierland, dan denken we bijna automatisch aan Guinness en klavertjes. Nog zo’n alom bekend symbool van de Ierse cultuur is Saint Patrick’s Day, de nationale feestdag van de Ieren. Via het wereldwijde netwerk van Ierse pubs wordt Saint Patrick’s Day al lang niet meer uitsluitend in het thuisland gevierd. Op 17 maart kleuren ook elders steden en wijken groen. In België kent het feest eveneens een groeiende groep aanhangers. Sinds enkele jaren trekt ook door Brussel een heuse Saint Patrick’s Day Parade. Op dit moment zijn de voorbereidingen daarvan volop aan de gang. LECA blonk zijn Engels op en pakte de telefoon voor een geanimeerd gesprek met organisator Denis J. Buckley.

Emmy Swerts schrijft voor De Druivelaar

In de kijker januari 2013
Iedereen kent natuurlijk De Druivelaar. In 2012 was dit zelfs het 16de meest verkochte ‘boek’ in Vlaanderen. In veel huishoudens, klaslokalen en kantoren is deze dagscheurkalender een vaste waarde, waarvoor jaar na jaar een plekje aan de muur gereserveerd wordt. Een Druivelaar dient natuurlijk niet alleen om de datum in het oog te houden; al even kenmerkend is de mix van weerspreuken, moppen, keukenweetjes en die in de kalender opgenomen is. Al jarenlang is in elke editie van De Druivelaar ook poëzie opgenomen en die is van de hand van Emmy Swerts. Tijdens een telefoongesprek met LECA lichtte zij uitgebreid toe hoe dat gaat.

Louis De Cock en Anne-Marie Vanden Herrewegen van het Krakelingencomité uit Geraardsbergen

In de kijker december 2012
Immaterieel cultureel erfgoed borgen is niet iets dat je snel even tussendoor doet. In de praktijk is vaak het tegendeel waar. Een erfgoedelement vrijwaren voor de toekomst is een lang en dynamisch proces waar heel wat mensen hun schouders onder zetten. Aan de viering van een bepaald feest of een traditie gaat gewoonlijk dan ook een lange voorbereiding vooraf. Tijdens die fase is achter de schermen veel meer aan de gang dan je op het eerste zicht zou kunnen vermoeden. LECA wilde hier meer over weten en stak daarom zijn licht op bij Louis De Cock en Anne-Marie Vanden Herrewegen van het Krakelingencomité uit Geraardsbergen. Al jarenlang zetten zij zich met hart en ziel in voor de overlevering van het (jaarlijkse) Feest van Krakelingen en Tonnekensbrand. Enthousiast als altijd lichtten zij voor ons toe hoe zij de zaken tussen 2 edities door aanpakken.

Benoit Mottrie van de Last Post Association uit Ieper

In de kijker november 2012
Op 11 november herdenken we de dag waarop de Eerste Wereldoorlog eindigde. Ook de Last Post Association, de vrijwilligersorganisatie die al bijna negentig jaar lang elke avond de gesneuvelde soldaten uit de Groote Oorlog eert en herdenkt door aan de Menenpoort in Ieper de Last Post te blazen, organiseert op die dag een extra huldiging. Reden genoeg om een gesprek aan te gaan met Benoit Mottrie, voorzitter van de organisatie.

Pages